Mury obronne Zielonej Góry z kamienia i cegły powstały pod koniec XIV lub w pierwszej połowie XV wieku zastępując istniejące do tej pory obwałowania ziemne. W tym czasie wybudowano również fosę miejską zasilaną wodą ze strumienia Złota Łącza. W murach wybudowano dwie bramy: górną (na obecnej ul. Jana III Sobieskiego) i dolną (na obecnej ul. Stefana Żeromskiego). Elementem obronnym była również Wieża Łazienna (wybudowana w latach 1479-1480) o funkcji obserwacyjnej, bramnej i obronnej. Przejazd bramny w wieży (5,4 m) szybko okazał się za wąski i obok wieży wybudowano trzecią bramę "nową". Przejazd w wieży zamurowano. Inna wieża "Głodowa" (o funkcji obronnej) stała w okolicy obecnego skrzyżowania ul. Pod Filarami z pl. Pocztowym. W murze istniały również furty: pierwszą (jej nazwy to katolicka lub stara) przebito w XVII wieku, drugą "nową" w 1734 roku, trzecią "młyńską" w roku 1822, czyli już w trakcie usuwania miejskich fortyfikacji. Przy kościele św. Jadwigi istniała basteja (Wüste Bastei). Była to budowla niezadaszona i mogła służyć do dodatkowej obrony świątyni położonej blisko murów. W połowie XVIII wieku mury miejskie rozebrano, zostawiając tylko kilka odcinków, głównie tych stanowiących część ścian budynków.
/Petroniusz za Wikipedią/